"Astrologia ma zapewnione uznanie ze strony psychologii, bez dalszych oporów, ponieważ astrologia reprezentuje sumę wiedzy psychologicznej starożytności." Carl Gustaw Jung

Poniżej chciałbym przedstawić, jak rozumiem, funkcjonowanie psychiki ludzkiej. Przedstawię również miejsce astrologii w pracy psychologa.

Nieświadomą część psychiki człowieka można podzielić na: zbiorową, będącą odziedziczoną strukturą psychiczną gatunku ludzkiego, oraz indywidualną, w której zawarty jest nasz osobisty potencjał urodzeniowy. W zasadzie obie części naszej podświadomości są niedostępne rozumowi.

Treści zawarte w zbiorowej nieświadomości, w której zanurzone jest dziecko, stanowią jego pierwotną, obiektywną wiedzę o życiu. Prawdy te w świecie fizycznym, kształtowanym w znacznym stopniu  przez rozum, przejawiają się w formie symboli, mitów i mandali. Dziecko, a później dorosły człowiek, wchłaniając i analizując informacje z zewnątrz poszerza obszar swojej świadomości. Stając się osobą rozumną, traci jednocześnie kontakt z prawdami obiektywnymi, zawartymi w nieświadomości zbiorowej. Dobra integracja rozumu z naszą podświadomością sprzyja właściwemu rozwojowi osobowości.

Informacje z nieświadomości zbiorowej czerpiemy wsłuchując się we własne uczucia i podszepty duszy. Ludzie to robią od dawna. Prawdy z którymi czują się dobrze zatrzymują, zapisując, lub utrwalają w formie tradycji. Mimo, że rozum ich nie pojmuje, nasza wiara nadała im wartość faktów. Sądzę, że np. dogmaty religii powstały z podświadomej wiedzy ludzi. Symbole religijne są ich fizyczną formą. W ten sposób, uczestnicząc w rytuale mszy, kontaktujemy się z pozytywnymi treściami zawartymi w naszej nieświadomości zbiorowej. Sprzyja to równowadze psychicznej. Spowiedź, wyrażona przez  nas skrucha, również są kojące.

Napotykając w życiu na trudności, w realizacji uświadomionych celów i pragnień oraz niechcąc być świadomymi własnych porażek, "wypieramy" te nieprzyjemne doznania do nieświadomości indywidualnej. Można powiedzieć, że niezrealizowane potrzeby, w postaci chmurek, lądują w podświadomości. Należy wyczuwać ciśnienie tego zachmurzenia, by nie dopuścić do wylewu "psychicznych brudów" na naszą świadomość. Frustracja, towarzysząca lekkiemu zachmurzeniu, jest nieunikniona. Podświadomość, broniąc się przed nagromadzeniem nadmiaru treści, wyrzuca je na zewnątrz. Zjawisko to ma formę snów bądź np. zauroczenia drugą osobą, gdzie partner zostaje ubrany w pragnienia zakochanego.
Receptą na zdrowie psychiczne jest realizowanie własnych pragnień i dobry kontakt z własną podświadomością.

Dla człowieka życie to doświadczenie. Nagromadzenie energii w podświadomości, wynikające z nadmiaru niezrealizowanych potrzeb, zniekształca naszą percepcję zmysłową a pewne fakty w ogóle nie są dopuszczane do świadomości. Powoduje to, że nasze doświadczenie przestaje być obiektywne a tym samym nie pomaga nam w codziennym życiu.

ZDROWIE

W życiu codziennym, nasze zachowania kierowane są zarówno rozumem jak i z podświadomości. Pełna integracja obu systemów psychicznych: świadomości i nieświadomości jest najwyższym duchowym celem człowieka. Kierując się tylko rozumem, zatem żyjąc wbrew podszeptom duszy, żyjemy wbrew sobie, powodując chaos w naszym wnętrzu.

Psychoza ma miejsce wtedy gdy nagromadzone pod ciśnieniem podświadome treści, w sposób niekontrolowany, wylewają się do świadomości. W tym momencie procesy percepcyjne zostają zakłócone i tracimy kontakt z rzeczywistością.

Równowaga psychiczna polega na realizowaniu pozytywnych treści, zawartych w nieświadomości zbiorowej, (nie wolno bawić się w przekraczanie ich granic), oraz na unikaniu wypierania nadmiaru niespełnionych pragnień do nieświadomości indywidualnej. Zdrowie psychiczne sprowadza się zatem do życia, zgodnie z obowiązującym porządkiem społecznym, oraz realizacji osobistych celów i pragnień. Ważne jest, by najpierw realizować najmocniejsze pragnienia, kosztem tych słabszych, a do tego trzeba wiedzieć co się chce, tzn. znać siebie .

ASTROPSYCHOLOGIA

Właśnie w możliwości określenia nieuświadomionych pierwotnych energii życiowych osoby, widocznych w horoskopie, widzę pomocna rolę wiedzy astrologicznej. Konsultując astrologa poznajemy naszą podświadomość. Ułatwia to wykorzystanie zawartych w niej treści do realizacji świadomych celów życiowych. Sprzyja zatem integracji i naturalnemu rozwojowi osobowości, gwarantując zdrowie psychiczne. Na podkreślenie zasługuje fakt, że odbywa się to bez ingerencji w psychikę człowieka.

Astrologia umożliwia również omijanie dołków w życiu. Taki dołek psychiczny może nastąpić gdy zaatakowany jest Księżyc poszkodowanego. Zazwyczaj ma to miejsce gdy ciężka planeta (Pluton, Neptun, Mars), z aktualnych tranzytów lub horoskopu partnera, aspektuje Księżyc poszkodowanego, ubezwłasnowolniając go psychicznie. Procesom tym sprzyja umiejscowienie Księżyca w znakach wodnych. Co ciekawe, zazwyczaj się nie bronimy, gdyż odbieramy to jako doznanie nadzwyczajne.

Osobiście postrzegam pracę psychologa, jako partnera pacjenta, współpracującego z nim w pokonywaniu problemów psychicznych. Astrolog natomiast może ułatwić klientowi kontakt z podświadomością i realizację osobistych celów życiowych. Sądzę, że współpraca astrologów z psychologami byłaby korzystna dla ludzi. Psychologom pozwoliłaby czerpać wiedzę z korzeni astrologii, astrologom zaś korzystać z naukowej metodologii współczesnej psychologii.

Współczesna wiedza astrologiczna jest rezultatem trwających od 4000 lat dociekań ludzi na temat wpływu planet na człowieka. W moim przypadku, jest ona ukoronowaniem poszukiwań psychologicznych, gdyż umożliwia mi poznanie natury i indywidualnych potrzeb osoby. Wyobraźcie sobie ile ciekawych spostrzeżeń mogli zgromadzić ludzie, obserwując planety przez 4000 lat, skoro przez kilkanaście lat stworzyli takie cudo jak Internet :-)

MODELE

Maslow wyodrębnił sześć podstawowych potrzeb człowieka. Trzy najbardziej podstawowe, zakończone potrzebą emocjonalnych związków z innymi ludźmi i przynależności do grup społecznych, podporządkował higienie człowieka. Pozostałe trzy, wyższego rzędu, określił jako motywacyjne.
Potrzebę docenienia podzielił na: docenienie przez siebie samego i przez innych. Na szczycie hierarchii potrzeb, umieścił potrzebę realizacji siebie. Siła motywacyjna tej potrzeby, w życiu człowieka, jest często wykorzystywana w sloganach reklamowych. Na przykład: Bądź sobą - pij Pepsi. Życie człowieka sprowadza się do ciągłego zaspakajania 6 potrzeb. Poniżej przedstawiam kilka zasad związanych z tym procesem.

1. Trudno jest myśleć o potrzebach wyższego rzędu, jeżeli nie są zaspokojone potrzeby podstawowe.
2. Gdy odczuwamy jakąś potrzebę, lecz z przyczyn obiektywnych nie możemy jej zaspokoić, to spychamy ją do podświadomości. Nadmiar niezrealizowanych potrzeb w podświadomości generuje frustrację, agresję, bezsenność, nerwice i psychozy. Zjawisko to jest główną przyczyną wszelkich chorób fizycznych i psychicznych.
3. Niezaspokojone potrzeby zakłócają naszą percepcję, uniemożliwiając obiektywne widzenie rzeczywistości.
4. Wartość motywacyjną mają potrzeby wyższego rzędu, dlatego powinny być generowane przez obowiązki pracownika. Trzy niższe potrzeby, związane z ogólnymi warunkami pracy, powinny być tylko w stanie zaspokojonym.

Model Piageta przedstawia schemat rozwoju osobowości w otoczeniu społecznym. Generalna zasada brzmi: niezależność jednostki rodzi się i umacnia na bazie doświadczeń zdobytych w grupie. Dziecko, po urodzeniu, jest uzależnione od matki. W miarę przyswajania norm otoczenia, czyli socjalizacji, zdobywa poczucie bezpieczeństwa i stara się usamodzielnić. W fazie autonomi szuka nowej drogi życia, którą integruje w fazie indywidualizacji, tworząc w ten sposób nową warstwę swojej osobowości. Po pewnym czasie ponownie wychodzi na zewnątrz, do grupy, by przejść do nowego cyklu rozwoju. Im więcej takich cykli tym pełniejszy rozwój.

Proces uświadamiania związany z lewą półkulą mózgu jest: analityczny, racjonalny, werbalny. Ludzie z dominacją tej połowy mózgu przywiązują zbyt dużą wagę do wymogów otoczenia, a za małą do zaspakajania potrzeb osobistych. Świetnie analizują, ale nie potrafią uogólniać informacji. Brak potrzeb obniża ich energię. Odczuwają mało satysfakcji osobistej i brakuje im kreatywności.

Proces uświadamiania związany z prawą półkulą mózgu jest intuicyjny, pełen wyobraźni i bez słów. Ludzie, u których dominuje ta część mózgu, są całkowicie skoncentrowani na zaspakajaniu własnych potrzeb i niezbyt wyraźnie odbierają bodźce z zewnątrz. Łatwo ulegają własnym emocjom. W działaniu są kreatywni.

Należy dążyć do równomiernego rozwoju obu półkul mózgowych.

Doznania zmysłowe, nim je sobie uświadomimy, przechodzą przez grupę "filtrów", którymi są: nasza osobowość, posiadany system wartości, nasze wierzenia (od systemu wartości różni je to, że są racjonalne), odruchowe predyspozycje do działania, przyswojone opinie.
Percepcja jest to organizacja i interpretacja wrażeń zmysłowych, w celu zrozumienia otoczenia. Możemy wyróżnić dwa rodzaje struktur poznawczych:

1. związana z naszą wyobraźnią. Odbierane przez nią wrażenia zmysłowe zazwyczaj są deformowane przez nasze oczekiwania, potrzeby, uczucia i mechanizmy obronne, uruchamiane przez podświadomość.
2. związana z naszą inteligencją. Koryguje ona doznania zarejestrowane w naszej wyobraźni. Można powiedzieć, że percepcja to umiejętność, która rozwija się wraz z rozwojem naszej inteligencji.

Ze względu na jego prostotę, odkrywczość i praktyczną użyteczność, jest to mój ulubiony model psychologiczny. Nie jest trudno sobie wyobrazić, że nasza osobowość składa się z trzech części: Dziecka, Dorosłego i Rodzica. Nasze komunikaty wysyłane do innych mają jedną z tych trzech form. Chciałbym podkreślić, że głos rodzica mówi co należy zrobić, jak się zachować, podczas gdy głos dorosłego jest pełen zrozumienia, współczucia i rozsądku.
Na schemacie po lewej stronie nazwałem kilka typów relacji pomiędzy dwojgiem ludzi. Pozioma linia reprezentuje komunikat wysyłany i odbierany. W zasadzie każdy rodzaj relacji można oznaczyć na schemacie. Wszystko zaczyna się od znajomych. Pomyśl jak będzie przebiegała żółta kreska dla: szacunku, przyjaciół, miłości. Które relacje są bardziej uczciwe, a które mniej? To tyle, resztę pozostawiam Twojej wyobraźni.

SŁOWNICZEK

Głównym celem słowniczka psychologicznego jest próba opisania psychiki człowieka poprzez wyjaśnienie szeregu zjawisk związanych z jej funkcjonowaniem. Jeśli nie zmęczyły Cię naukowe wywody zachęcam do zajrzenia. Wierzę, że znajdziesz coś dla siebie. W wizualnej części słownika prezentuję: pracę z umysłem w filozofii Buddy { Buddyzm }, rozwój jaźni poprzez integrację przeciwieństw w taoizmie { Taoizm }, medytacje { Mandala2 } oraz rolę sztuki w religii buddyjskiej { Mandala3 }. Na stronie Stary Mędrzec znajdziesz wiele mądrych prawd życiowych. Słowniczek staram się systematycznie uzupełniać.