W początkowym okresie mózg rozwija się jedynie pod wpływem zewnętrznych bodźców. Nie selekcjonuje ich. Bodźce budujące mózg stają się dla dziecka ważne. Bezsensowne bodźce ograniczają możliwość przetwarzania wartościowych informacji, powodując wadliwy rozwój. Tak dzieje się do pierwszego roku życia.
Jako dzieci rodzimy się z mózgiem bardzo słabo rozwiniętym. Mózg dziecka rozwija się jednak niesłychanie szybko, szczególnie w zakresie kontroli nad ruchem. W swoim rozwoju jest bardzo plastyczny. Podczas wzrostu mózg tworzy wiele nowych umiejętności, które są zgodne z otoczeniem dziecka oraz kulturą, w której rośnie. W Sao Paulo 40 procent młodych chłopców doskonale żongluje piłką. W naszej kulturze takie umiejętności wśród dzieci należą do rzadkości.
W kolejnych latach mózg sam decyduje o znaczeniu bodźców. Rozwija to na co zwraca uwagę, co jest korzystne dla niego i osoby. Sam kontroluje zdobywanie umiejętności, aż do wykonywania ich w powtarzalnej formie. To kora nowa decyduje o naszej specjalizacji.
Powyższy rozwój mózgu zachodzi dzięki fizycznym zmianom setek milionów lub miliardów synaptycznych połączeń mózgowych. Wysokiej sprawności mózgu sprzyja: uporządkowane życie i ciągłe zdobywanie wiedzy.
|