Starogreckie Adrias oraz Adriatike Thalassa etymolodzy wywodzą od iliryjskiego "atra", co znaczy skała. Wody Adriatyku są wyjątkowo spokojne. Chorwaci nazywają je Jadran. Moja koleżanka ze studiów nazywała się Jadranka, coś w rodzaju naszej Adriany.

Morze Adriatyckie jest tą częścią Morza Śródziemnego, która najgłębiej wdziera się w kontynent europejski, dlatego wody jego stanowiły dla wielu krajów środkowej i zachodniej Europy najkrótszą drogę prowadzącą na Bałkany, do Azji Mniejszej i Afryki Północnej. Liczne wyspy leżące wzdłuż wschodniego wybrzeża Adriatyku służyły żeglarzom za punkty orientacyjne i bazy zaopatrzeniowe. Wykopaliska pokazują, że od dawien dawna prowadzony był tu ożywiony handel wymienny pomiędzy plemionami zamieszkującymi przeciwległe brzegi morza.

# Urokliwa kraina

Romantyczne porty rybackie oraz śródziemnomorska roślinność, dające dużo cienia lasy sosnowe i piniowe. Ciepła i przezroczysta toń morska, błękit nieba, dźwięki cykad o poranku stanowią o uroku tej krainy, który doceniono już w starożytności.

Mamy tu 2 600 godzin słonecznych w roku. Średnia temperatura morza wynosi 24-25 stopni. W powietrzu unosi się słodki zapach cyprysów, lawendy, oleandrów, piń, i ziemi nagrzanej południowym słońcem. Wiele nadbrzeżnych miast jest prawdziwymi klejnotami architektury, z własną historią, noszącymi ślady wpływów rzymskich, greckich czy weneckich.

Autor: Katarzyna Kemus