Sudety - położone w południowo - zachodniej części Polski. Grzbietami Sudetów biegnie granica polsko - czeska, a także wielki europejski dział wód.

Powstanie Sudetów

Już 450 mln lat temu, w czasie kaledońskich ruchów górotwórczych, uległy wydźwignięciu lub sfałdowaniu niektóre pasma górskie Sudetów, jak np. masyw Śnieżka, góry Sowie i inne. Między tymi pasmami powstały obniżenia, w które w późniejszym czasie wkroczyło, ciepłe i płytkie morze. Przez pewien czas na niektórych obszarach, tam gdzie szumiało morze, powstawały m.i. soczewy wapieni.
W klimacie gorącym i wilgotnym panującym w okresie górnego karbonu (300 mln lat temu), istniało wiele obszarów zabagnionych, rosła bujna roślinność zarodnikowa - skrzypy, widłaki, paprocie. Roślinność ta obumierając utworzyła znacznej grubości osady torfowe, które w późniejszym okresie geologicznym uległy przekształceniu w pokłady węglowe. Wpływ ciśnienia i temperatury, wynikający z ruchów górotwórczych i aktywności wulkanicznej, pozytywnie wpłynął na podwyższenie jakości węgla.
Pod koniec permu panował klimat suchy, pustynny. Klimat w trzeciorzędzie był ciepły i wilgotny, podobny do tego, jaki panuje dzisiaj w Ameryce Środkowej. Dogodne warunki klimatyczne sprzyjały rozwojowi świata roślin, m.i. drzew takich jak cypryśniki, jałowce, sekwoje.

Góry Sowie

Góry Sowie leżą w przedłużeniu Gór Bardzkich w kierunku północno - zachodnim. Najwyższy szczyt w tym paśmie - Wielka Sowa (1015 m n.p.m.). Góry te zbudowane są ze skał przeobrażonych tzw. Metamorficznych, które wiele milionów lat temu, głównie na skutek wysokiego ciśnienia i wysokiej temperatury uległy sprasowaniu i przekrystalizowaniu w nową skałę. Całe pasmo pokryte jest lasem (głównie świerk), który poza wieżami widokowymi na Kalenicy i Wielkiej Sowie, uniemożliwia oglądanie szerszego krajobrazu. Duże fragmenty lasów liściastych, głównie bukowych, uznane zostały za rezerwat przyrody m.i. Góra Choina z zamkiem Grodno koło Zagórza Śląskiego.

Autor: Katarzyna Kemus