1 strona Powrót Napisz do nas Szukaj Spis treści | |||||
|
Filozofia toastu |
Bułat Okudżawa pisarz, poeta, prozaik i pieśniarz. Nauczyciel w wiejskiej szkole. Ukończył wydział filologiczny uniwersytetu w Tbilisi. Był synem Ormianki i Gruzina. B. Okudżawa jest autorem pięknej i znanej pieśni gruzińskiej, której pierwszą zwrotkę cytuję poniżej.
Pieśń Gruzińska
Spulchnię ziemię na zboczu i pestkę winogron w niej złożę,
A gdy winnym owocem gronowca obrodzi mi wić,
Zwołam wiernych przyjaciół
I serce przed nimi otworzę...
Bo doprawdy - czyż warto inaczej na ziemi tej żyć?
|
Gruzini wszędzie śpiewają. Co do toastów - to ma źródło w historii, bo Gruzja wiele razy była okupowana, i gruziński stół i toasty były pewnym rozwiązaniem dla nas. Dla cudzoziemca to może wydawać się dziwne, ale przy stole Gruzini mówią w toastach swoje marzenia o Gruzji, bo wiedzą że te marzenia są dalekie od realnej sytuacji, w toastach wyrażają swoje życzenia.
Jest dużo różnych toastów, również osobiste skierowane do kogoś kto siedzi przy stole i wtedy mówi się o nim fantastyczne rzeczy, że jest mądry itd. Dla mnie to jest czasem śmieszne, bo nie lubię być adresatem toastu, gdy ktoś w twojej obecności mówi o tobie same dobre rzeczy. Ale zrozumiałem co to znaczy: oni mówią nie o tej osobie, ale o tym jaki on sam chciałby być, jego marzenie o sobie, to bardzo piękne i mądre... I wszystkie inne toasty: o wspaniałej Gruzji itd. to mówienie marzeń, których nie mogą zrealizować. Bo gruziński stół jest jedynym miejscem gdzie możesz zobaczyć kraj takim jakbyś chciał - myślę że to jest fenomen gruzińskiego stołu. Myślę że to wynika z naszej trudnej historii, z przeszłości.
Autor: Katarzyna Kemus
1 strona Powrót Góra Napisz do nas Szukaj Spis treści |