Od I do VI w. znaczna część obszaru dzisiejszej Kambodży należała do królestwa Funanu, przez które przebiegał wielki szlak handlowy z Indii do Chin.
Główny port królestwa Funanu i prawdopodobnie największy port Azji Południowo-Wschodniej Oc Eo, znajdujący się 200 km od pałacu króla, w mieście - stolicy Wiadhapura ( Miasto Myśliwych ), był jak na ówczesne czasy ogromnym miejskim skupiskiem domów na palach. Były one poprzecinane gęstą siecią małych kanałów, stanowiących część rozległego systemu nawadniania pól ryżowych i osuszania błotnistego jeziora na środku którego znajdowało się miasto. Dzięki skomplikowanemu systemowi irygacyjnemu, ciągnącemu się setki kilometrów, delta Mekongu gromadziła żyzne muły niesione z prądem rzeki. Miasta w kraju Funan były położone zawsze nad brzegami rzek, jezior i kanałów. Były otoczone wałem ziemnym i fosą, w której żerowały krokodyle. Jeziora połączone były między sobą i z morzem kanałami żeglownymi, mogącymi przyjąć nawet statki dalekomorskie. Po upadku Funanu królestwo przyjmuje nazwę Kambuja, z czego pochodzi nazwa Kambodża.