Świątynie i Pałace Angkoru rozrzucone na przestrzeni około 100 km kwadratowych w Kambodży to arcydzieło światowej architektury. Królestwo Angkoru na obszarze dzisiejszej Kambodży słynie z posągów nadludzkiej wielkości i budowli ku czci bogów - królów, których wzniesienie wymagało potężnej siły roboczej. Te zabytki to pozostałości potężnego królestwa Khmerów ( IX-XIV w. ), niepokonanego przez 300 lat imperium, które zajmowało również terytorium dzisiejszej Birmy, Laosu, Malezji, Tajlandii i Wietnamu.

Politycznej potędze towarzyszył rozwój gospodarki, kultury i architektury. Dzięki rozległym systemom irygacyjnym uprawiano ziemię, co pozwalało na utrzymanie scentralizowanego państwa, które panowało w Azji Południowo-Wschodniej. Od końca XIII w. królestwo Khmerów zaczęło podupadać. Królestwem zachwiały zbyt ambitne plany budowlane, ciągłe wojny prowadzone w celu zdobycia niewolników do wznoszenia świątyń i wojowniczy sąsiedzi. Chylące się ku upadkowi państwo, wkrótce uzależniło się od Syjonu (Tajlandia) i Wietnamu.

Autor: Arkadiusz Więckiewicz