"Gautama czuł się tak, jakby runęły mury więzienia, w którym spędził tysiące żywotów. Nieświadomość była tam strażnikiem. To ona przesłoniła jego umysł niczym burzowe chmury skrywające księżyc i gwiazdy. Zamroczony nie kończącymi się falami mamiących myśli, umysł fałszywie dzielił rzeczywistość na podmiot i przedmiot, na siebie i innych, na istnienie, na narodziny i śmierć, a z owego rozróżnienia wyrastały błędne poglądy - więzienie uczuć, pożądania, chwytania i stawania się. Cierpienie narodzin, starości, choroby i śmierci wzmacniało jeno więzienne mury. Jedyna szansa leżała w schwytaniu strażnika i zobaczeniu jego prawdziwej twarzy. A strażnikiem była nieświadomość... Kiedy zniknął strażnik, znikło też, bezpowrotnie, więzienie."

Thich Nhat Hanha

Brak świadomości naszej prawdziwej natury jest źródłem cierpienia. Stan ten wynika z naszej wrodzonej skłonności do braku koncentracji i rozpraszania.
By osiągnąć oświecenie trzeba, poprzez praktykę medytacji, sprowadzić umysł do niego samego. Medytować należy będąc w kontakcie z ziemią, z umysłem otwartym jak niebo.

Autor: Krzysztof Drupka