"Człowiek, kiedy się narodzi jest miękki i słaby. Kiedy umrze jest twardy i sztywny. Rośliny, gdy zielone, są miękkie i soczyste. Gdy umierają, więdną i schną. Tak więc to, co sztywne i nieugięte jest po stronie śmierci. To, co miękkie i giętkie jest po stronie życia. Przeto nieustępliwa armia nigdy w walce nie zwycięży. Drzewo, które się nie ugina łatwo się łamie. To, co twarde i mocne padnie, to co miękkie i słabe zwycięży".

Zasadniczą postawą taoisty wobec świata jest wu - wei, którą można objaśniać jako nie działanie, niewykorzystywanie, nie staranie się, a w praktyce oznacza działanie bez zmuszania, bez wścibskiego, nachalnego i egoistycznego wysiłku. Działając zgodnie z wu - wei, można przejść dowolnie obraną drogę życia.

"Przeto ten, kto trwale pozbawiony jest pragnień wszelkich, potrafi dostrzec subtelną istotę Tao, ten zaś, kto niezmiennie tkwi w pętach swych pragnień, może tylko ujrzeć zewnętrzną pozorność rzeczy".

Taoistyczna postawa "wu wei" wymagała spontaniczności, którą zapewnić mogło tylko wyzbycie się fałszywych, niezmiennych przekonań. Aby to osiągnąć taoiści stosowali praktyki medytacyjne, mające przywrócić naturalną równowagę organizmu człowieka. Osiągnięte w ten sposób zrównoważenie Yin i Yang dawało w rezultacie xu { pustkę }, stan bez myśli, w którym umysł "jak puste naczynie" mógł napełnić się prawdziwym odbiciem świata.

Autor: Krzysztof Drupka