Bicykl ma przednie koło duże o średnicy około 150 cm, drugie malutkie - 36 cm. Pochodzi z końca XIX wieku. Bicykl należy traktować nie jako wielkie osiągnięcie techniki, ale jako próbę, poszukiwanie konstruktorów, jak zbudować pojazd. Generalnie jest pojazdem niewygodnym i niebezpiecznym.

Konstrukcja przedniego koła o tak dużej średnicy była możliwa dopiero po patencie Jamesa Starleya i Williama Huntera (GB) w 1869 roku na koło z drutowymi szprychami, pracującymi na rozciąganie. Przed wynalezieniem przekładni łańcuchowej pedały roweru umocowane były bezpośrednio do przedniego koła. Dla uzyskania większej prędkości jazdy powiększano jego średnicę, nawet do 2 m. Naturalnym ograniczeniem rozmiarów tego koła była długość nóg kierowcy, który musiał dosięgnąć pedałów. Dodatkowe utrudnienie jazdy stanowi fakt, że skręcając kierownicę skręcają się również pedały. Wejście na rower również nie jest łatwe. Do tego celu wykorzystujemy małą stopkę na tylnej części ramy. W czasach bicykletu jazda na nim nie należała do przyjemności, ponieważ drogi wykonane były z ziemi lub kocich łbów.

Poeta hrabia John Elephant, urzeczony nowym wynalazkiem, napisał poemat:

         Bicykl

Jak konie spłoszone
wilka skowytem,
jak konie szalone,
bryzgając kopytem,
tak pędzi cyklista,
a bicykl mu śpiewa,
a błoto wkrąg śwista
i oczy zalewa.
A baba z widłami
krzyknęła: Cyklista,
popatrzcie ludziska,
to siła nieczysta.

Autor: Krzysztof Drupka