Wychodzimy na spacer, chcemy się rozejrzeć po okolicy, aby trochę poczuć się pewniej w nowym miejscu. Okazuje się, że turysta pozostawiony sam sobie to dla niektórych stracony interes, więc jesteśmy skazani na towarzystwo. Skutkuje to przystawaniem co 5 metrów i tłumaczeniem dlaczego to naszym jedynym marzeniem nie jest podwiezienie przez Tuk-Tuka.

Tuk-Tuk to taka riksza zmotoryzowana, najpopularniejszy środek lokomocji dla turystów w Tajlandii. ( Nazwa Tuk-Tuk pochodzi od dźwięku pracy silnika ).

Wahamy się przez chwilę, ale mając inne plany z żalem odmawiamy i się żegnamy. Po przejściu kolejnych 10 metrów proponują nam to samo. Tym razem nasze pokłady silnej woli były już puste i ku uciesze tuk-tuka wyrażamy niezmierną wdzięczność za możliwość pokazania nam proponowanych miejsc. Cała przejażdżka ma kosztować nas 60 bhat'ów, cenę ustala się zawsze przed wyjazdem.

Jedziemy Tuk-Tuk'iem, gorące powietrze uderza nas w twarz, ale przynajmniej jest ono w ruchu. Początkowo przyjemna podróż, przede wszystkim egzotyczna i na swój sposób romantyczna. Delektujemy się tą chwilą do momentu, gdy nie stanęliśmy w korku i gdy autobus omal nie ugotował nas swoimi spalinami. Wysiadamy, zwiedzamy Standing Budda, Sitting Budda, Lying Budda (oczywiście jak się okazuje nie tego 46-metrowego, słynnego w całej Tajlandii). Ogólnie ciekawie, bo nigdy nie widzieliśmy tego rodzaju posągów, ich kultu, tyle, że nie mamy czasu, by zobaczyć wszystkie przejawy kultury tajskiej. A poza tym, to czemu godzimy się na coś, na co nie mieliśmy ochoty i czemu tak naprawdę robimy coś wbrew sobie?!
Na zdjęciu :: Kompleks Wat Phra Kaeo

# Garnitur

Lądujemy też, choć tego nie planowaliśmy w sklepie z garniturami. Traktują nas tam iście po królewsku, usiądźcie, może kawa, woda, przejrzyjcie katalog. Garnitury naprawdę ładne i jest to okazja, oferują nawet transport do Polski przez ocean. Pewnie warto tyle, że nie przyjechaliśmy tutaj po ciuchy. Tracimy czas…

Autor: Arkadiusz Więckiewicz