Po mile spędzonym czasie w Chiang Mai udaliśmy się na dworzec kolejowy pół godziny przed planowym czasem odjazdu pociągu do Ajutjii. Warto kupić bilet nawet kilka dni wcześniej, gdyż często brakuje miejsc. Jeżdżą 3 pociągi do Bangkoku w godzinach wieczornych i 3 przyjeżdżające nad ranem ze stolicy. My kupiliśmy bilet w drugiej klasie, miejsca niestety siedzące ( nie leżące ) i ku naszemu niezadowoleniu osobne ( kupowaliśmy tego samego dnia rano ). Dworzec przyjemny, mnóstwo ludzi - obcokrajowców i tubylców oczekujących na pociąg. Jest bezpiecznie. O 20.30 ( planowy przyjazd pociągu ) byliśmy już na nogach i wytrzeszczaliśmy oczy szukając nadjeżdżającego pojazdu. Trochę dziwiliśmy się, że tak nerwowo zachowują się jedynie obcokrajowcy.

# Przykład

Po kwadransie wzięliśmy przykład z autochtonów i spokojnie usiedliśmy z powrotem na miejscu. Po następnej godzinie usłyszeliśmy pierwszy komunikat po tajsku, a następnie w języku, który usiłował być tylko angielskim. Brzmiało to jak komunikat na lotnisku w "Misiu" tyle, że po tajsku. W informacji po zadaniu kilku razy tego samego pytania uzyskaliśmy odpowiedź, że pociąg spóźni się jeszcze godzinę. Przyjechał o 23.00. Wtedy zrozumieliśmy Taja, który zapytał się nas o planowy przyjazd pociągu do Ajutjii. My odpowiedzieliśmy pewnym głosem że będziemy o 6 rano. On zaś tylko się uśmiechnął i stwierdził, że albo o 6 albo o 8. Wtedy mu nie wierzyliśmy.

Autor: Arkadiusz Więckiewicz