![]() | ![]() | ![]() |
![]() | ![]() |
![]() | ![]() | ![]() |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | ![]() | ![]() |
![]() | |||||
![]() | ![]() | ||||
![]() | ![]() | ![]() | |||
![]() | ![]() | ![]() | ![]() |
![]() | ![]() | ![]() |
|
![]() | ![]() | ![]() |
![]() | ![]() |
![]() | Ajuttia | ![]() |
|
Ajuttia powstała w 1350 roku. Przez cztery stulecia ( XIV-XVIII w. ) było to jedno z najzamożniejszych i najświetniejszych miast Azji. Jego władcy na znak swego bogactwa i potęgi, wznieśli w mieście około czterysta wspaniałych świątyń, których złoty blask podobno oślepiał wędrowców już z odległości 5 km. Generałowie ruszali do boju na słoniach. W tym handlowym mieście w XVII w. mieszkało 40 narodowości m.in. Chińczycy, Portugalczycy, Holendrzy, Anglicy i Francuzi.
Autor: Arkadiusz Więckiewicz
![]() | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() |
![]() | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() | |
![]() | ![]() | ||||
![]() | |||||
![]() | |||||
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() | ![]() |
![]() | ![]() | ![]() |